22 September 2023
Η πρόσφατη νομοθετική παρέμβαση που έχει προκύψει στο περί εταιρειών (Τροποποιητικό) Νόμο του 2023, Ν.80(Ι)/2023, παρέχει το δικαίωμα στον αιτητή (πιστωτής, εξεταστής, κτλ. σύμφωνα με το Άρθρο 211, περί Εταιρειών Νόμος, Κεφ. 113) για προσφυγή στο δικαστήριο με σκοπό τον διορισμό συμβούλου αφερεγγυότητας ταυτόχρονα με την έκδοση διατάγματος εκκαθάρισης, νοουμένου ότι το Δικαστήριο το κρίνει ορθό και δίκαιο.
Κατά το τροποποιημένο άρθρο 228(α) «Ο επίσημος παραλήπτης καθίσταται λόγω του αξιώματος του εκκαθαριστής, εκτός εάν […], διοριστεί άλλο πρόσωπο ως εκκαθαριστής και είναι σε θέση να ενεργεί ως τέτοιος. Νοείται ότι, αίτημα για τον διορισμό προσώπου άλλου από τον Επίσημο Παραλήπτη ως εκκαθαριστή, δύναται να υποβληθεί […] εξαρχής, στο πλαίσιο της αίτησης εκκαθάρισης της εταιρείας […]».
Η εν λόγω τροποποίηση ανανεώνει το ενδιαφέρον στο δίκαιο αφερεγγυότητας, καθώς προσδοκά στην αποτελεσματικότερη λειτουργία του.
Η ασαφής διατύπωση των προηγούμενων σχετικών διατάξεων της νομοθεσίας εμπόδιζε μέχρι σήμερα τα δικαστήρια να διορίζουν συμβούλους αφερεγγυότητας ως εκκαθαριστές ταυτόχρονα με το διάταγμα εκκαθάρισης, με τον θεσμικό ρόλο να αποδίδεται στον Επίσημο Παραλήπτη (δηλ. Τμήμα Αφερεγγυότητας). Βάση των προηγούμενων διατάξεων της νομοθεσίας, οι διαδικασίες διασφάλισης περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας, επαληθεύσεις χρέους των πιστωτών και σύγκληση συνέλευσης πιστωτών για ψήφιση συμβούλου αφερεγγυότητας ως εκκαθαριστή της εταιρείας σε μεταγενέστερο χρονικό στάδιο είναι χρονοβόρες και δαπανηρές.
Η ορθή εφαρμογή και αξιοποίηση των νέων θεσμικών παρεμβάσεων που ρυθμίζουν τις διαδικασίες εκκαθάρισης δημιουργούν εύλογη προσδοκία ταχύτερης ολοκλήρωσης των διαδικασιών εκκαθάρισης εταιρειών, που μέχρι σήμερα είναι ιδιαίτερα χρονοβόρες και συσσωρεύονται στο Τμήμα Αφερεγγυότητας.
Οι πιθανές θετικές επιπτώσεις της εν λόγω τροποποίησης είναι ευοίωνες, καθώς θα επιτρέπει την έγκαιρη έναρξη διαδικασίας εκκαθάρισης από τον σύμβουλο αφερεγγυότητας με απώτερο σκοπό την ρευστοποίηση περιουσιακών στοιχείων της και διανομή μερισμάτων στους πιστωτές σύμφωνα με τις διατάξεις για την κατάταξη των απαιτήσεων. Αφενός, ενδέχεται να αυξηθεί το επίπεδο είσπραξης του λαβείν τους λόγω αποφυγής διασποράς περιουσιακών στοιχείων (“dissipation of assets”) και αφετέρου στην έγκαιρη είσπραξη, λαμβάνοντας υπόψιν την χρονική αξία του χρήματος (“time value of money”).
